Bir gün uyanmış sabahın beşinde, çıkmış yola aş sevdasıyla önünde bin kişi arkasında bin beşyüz sıkılmış çekilmiş kenara bir ses gelmiş arkadan o da ne öyle!!
Kara mı kara gözler
* o yıldızların içinde ki karanlık gökyüzü *hasret düşmüş kalbine hasret düşmüş karafatma ya etrafında dönmüş durmuş hasret çeke çeke üstündeki karınca yiyeni fark etmemiş bile, o an hiçbirşeyi fark etmemiş dünyayı evreni ağaçları, çiçekleri toprağı böcekleri hiçbirşeyi hatta kendisini dahi. Fark etmemiş karanlık karafatma dan başka hiçbirşeyi...
Kara fatmayı tüm gücüyla kaldırmış döndürmüş döndürmüş döndürmüş.. Tek bir mimiği olmayan Karafatmayı dünya gibi evren gibi döndürmüş durmadan döndürmüş
Comentarios