Egenin dağlarında sıcaklık gün geçtikçe artıyordu yağmur duasına çıkan insanlar meyvelerinin, sebzelerinin yok olmasını izliyorlardı.. . Günlerden bir gün Zeyda nine adında bir kadın hamile kalır.. 90 yaşındaki hiç evlenmeyen bir kadın nasıl hamile kalabilirdi.. Kuraklığı getiren lanet saçan Zeyda nine taşlanıyordu,evden çıkamıyordu, yiyecek ekmeği kalmayan kadın 9 ay sonra bağırmaya başladı ,bebek geliyordu.. Nasıl ölmemişti açlık ve bu zulüme nasıl katlanmıştı.. O çocuk sağlıklı olamazdı.. Hasta olmalıydı lanetli olmalıydı... Köyün ebeleri, kadının bağrışlarına dayanamayıp doğum yaptırmaya gitti evet bir oğlan doğmuştu hiç ağlamıyordu acaba ölü mü doğmuştu zavallıcık??? Zeyda nine oracıkta ölmüştü.. Bebek saatlerdir ses çıkarmıyordu bir ebe öldü diye evden dışarı çıkardı bebeği havaya kaldırdı... Sizin yüzünüzden zavallıcık bebek ve nine öldü... Derken birden yağmur bulutları sardı gökyüzünü ve bebek ağmaya başladıkça yağmurlar yağıyordu.. Bu bebek lanetli değil mucizeydi... ..
Her ağladığında yağmur yağdıran bebek köyden köye yayılmıştı bütün ülke namını duymuştu.. Lakin bebek hiçbir zaman gözlerini açmıyordu.. Acaba körmüydü?? .. Yıllar birbirini kovaladıkça, Zeyda ninenin Zeytin oğlu genç bir delikanlı oldu... Evden çıkmaz oldu, yağmur yağmaz oldu..
Bir gün nehir kenarında su sesini dinler iken genç adam bir ses duydu ama bu ses bir insana ait olamazdı hayatında duyduğu en güzel sesti o... kalbi o kadar hızlı atıyordu ki, adeta yerinden çıkacaktı. Birden gözlerini açtı ve bir peri, bir melek olamayacak kadar çok güzel kız belirdi karşısında.. Genç kız Zeytini görünce şaşırdı ve gözlerine baktı, hayatında o kadar siyah gözler görmemişti...Kız oracıkta ağaca dönüştü.. Zeytinin gözüne bakanlar ağaca dönüşüyordu artık lanetliydi... sevdiğini kaybetmişti hem de kendi yüzünden.. Dağlara çıktı, yaylalara kaçtı, kaçacak yer bulamadı, ağaçlara sığındı... Köyündeki tüm insanlar siyah acı meyveli bir ağaç olmuştu.. Aradan uzun yıllar geçti.Üzerindeki bu lanetten kurtulabilmek için. Gözlerini kızgın ateşle oydu bir daha kimse ağaç olmasın diye.. Her gün sevdiğinin ağacına gitti ağladı ağladıkça yağmur yağdı ağladıkça seller oldu bu lanet üzerinden hiç kalkmadı.. En sonunda dayanamayan Zeytin dede- gözlerimle olan bu ağaçlar, zeytin verecek.. ilk baktığınızda tadı çok acı gelecek ama kalbine inerseniz, onu benim tuzlu göz yaşlarım gibi, tuzlu suda saklarsanız, yağmur olmasa bile size meyve verecek..
Zeytin dede sevdiceğinin yanına gider ve zeytin ağacı olmak için dua eder oracıkta kabul olan duası hiç bozulmasın diye o el her zman orada durur.. Zeytin dedenin eli olduğu sürece zeytinler hiçbir zaman bitmez....
Comments